Zapalenie ścięgna Achillesa to proces, który rozwija się najczęściej w wyniku mikrourazów ścięgna, będących efektem nadmiernego przeciążenia. Schorzenie bywa długotrwałe ze względu na specyficzne, skąpe unaczynienie tej okolicy. W przypadku zapalenia części środkowej ścięgna położonej między brzuścem mięśnia a guzem piętowym, mówimy o tendinopatii, gdy proces dotyczy jednak samego przyczepu ścięgna do kości piętowej, określamy mianem entezopatii.
Przyczyny
Najczęstszym czynnikiem wywołującym zapalenie ścięgna Achillesa jest jego uraz wywołany przez nadmierne przeciążenie. Najczęściej obserwuje się je u osób aktywnych uprawiających bieganie. Przeciążenie ścięgna może być wywołane u nich przez szereg czynników takich jak np. zbyt twarde podłoże, nadmierne nachylenie podłoża, nieodpowiednie obuwie czy niedostosowanie intensywności treningu do aktualnych możliwości.
Objawy
Głównym objawem schorzenia jest ból zlokalizowany w okolicy łydki i Achillesa. Pacjenci skarżą się często na występującą w tej okolicy sztywność i bólowe ograniczenie ruchomości stopy zwłaszcza w zakresie zgięcia grzbietowego. Dolegliwości mają z reguły największe nasilenie po przebudzeniu ustępując w trakcie trwania dnia. Miejscowo zaobserwować można obrzęk okolicy ścięgna, czasem dużych rozmiarów oraz bolesność uciskową. Długotrwały proces zapalny prowadzi do osłabienia struktury ścięgna Achillesa, co predysponuje do jego uszkodzenia nawet wskutek pozornie błahych urazów.
Leczenie
Podstawą skutecznego leczenia jest zmniejszenie obciążeń, wywieranych na ścięgno, poprzez ograniczenie aktywności treningowej. Zastosowanie znajdują odpowiednio dobrane wkładki pod pietę powodujące odciążenie ścięgna. Nieodłącznym elementem leczenia są zabiegi rehabilitacyjne zarówno fizyko jak i kinezyterapia, które w tym procesie charakteryzują się wysoką skutecznością. Leczenie farmakologiczne ogranicza się do stosowania doustnych leków p/zapalnych i p/bólowych. Należy jednak pamiętać, iż leczenie może być żmudne i długotrwałe.