Zespół cieśni nadgarstka (ZCN) jest najczęściej spotykaną neuropatią uciskową w obrębie kończyny górnej. Stanowi zespół objawów klinicznych wynikający z ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Schorzenie jest spotykane częściej u kobiet i dotyczy zazwyczaj ręki dominującej. Według różnych statystyk występuje u 4-7% społeczeństwa.
Przyczyny i objawy
W wielu przypadkach przyczyna zespołu cieśni nadgarstka jest trudna do ustalenia. Wśród czynników predysponujących do wystąpienia objawów należy wymienić przeciążenia wynikające z powtarzającej się często wykonywanej określonej czynności, schorzenia układowe czy stany pourazowe. Choroba rozpoczyna się niewinnie, początkowo pacjent zaczyna odczuwać dyskomfort w obrębie kciuka, palca wskazującego i środkowego, który polega na występowaniu parestezji określanych przez pacjentów jako drętwienia czy mrowienia. Do objawów tych dołącza ból, który często pojawia się podczas snu. W kolejnych etapach dochodzi do pogorszenia sprawności manualnej ręki, które objawia się podczas wykonywania czynności precyzyjnych. W stadium zaawansowanym do wymienionych objawów dołączają zaniki mięśniowe i postępujące osłabienie siły ręki.
Rozpoznanie
Podstawą rozpoznania zespołu cieśni nadgarstka jest wywiad oraz dokładnie przeprowadzone badanie kliniczne w oparciu o test Phalena a także dodatni objaw Tinela-Hoffmana. Badaniem uzupełniającym, potwierdzającym bądź wykluczającym zespół jest elektromiografia (EMG), czyli badanie szybkości przewodnictwa nerwowo-mięśniowego. Pozwala ona zróżnicować ZCN od schorzeń dających podobne objawy kliniczne.
Leczenie
W początkowym stadium schorzenia poprawę może przynieść leczenie zachowawcze. Pacjentowi zaleca się odciążenie ręki z jednoczasowym włączeniem leków p/zapalnych oraz fizykoterapii. Czasem stosuje się dokanałowe iniekcje sterydów. W razie braku poprawy po leczeniu zachowawczym lub w stadiach bardziej zaawansowanych zespołu stosuje się leczenie operacyjne. Polega ono na chirurgicznym odbarczeniu kanału nadgarstka poprzez przecięcie więzadła poprzecznego. Zabieg wykonuje się metodą otwartą lub endoskopową w znieczuleniu miejscowym, odcinkowym lub tzw. krótkim znieczuleniu dożylnym. Czas trwania procedury operacyjnej to ok. 10-15 min. Okres powrotu do pełnej sprawności ręki zależy od wielu czynników ale wynosi z reguły od 3 do 10 tygodni.
