Łokieć golfisty zwany również „łokciem oszczepnika” jest schorzeniem należącym do grupy tzw. entezopatii, wynikającym ze zmian degeneracyjnych przyczepów ścięgnistych do nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, powstających wskutek powtarzających się licznych przeciążeń. Występuje znacznie rzadziej niż łokieć tenisisty i dotyczy najczęściej ręki dominującej.
Przyczyny i objawy
Główną przyczyną tej entezopatii są powtarzające się przeciążenia powodujące uszkodzenie struktury przyczepu ścięgnistego kompleksu zginaczy nadgarstka w okolicy nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, głównie mięśni zginacza łokciowego nadgarstka, zginacza promieniowego nadgarstka i mięśnia nawrotnego obłego. Dominującym objawem jest ból nasilający się podczas ruchów chwytu czy zgięcia dłoniowego nadgarstka, występujący po wewnętrznej stronie łokcia. W przypadkach zaawansowanych ból może występować także w spoczynku.
Leczenie
Metody leczenia schorzenia są podobne do tych jakie mają zastosowanie w przypadku leczenia łokcia tenisisty. W zależności od nasilenia dolegliwości i stopnia zaawansowania procesu chorobowego zastosowanie znajdują zarówno zabiegi rehabilitacyjne jak i farmakoterapia. W początkowym stadium zaleca się odpoczynek, zimne okłady oraz miejscowe leki p/zapalne. Spośród metod fizykoterapeutycznych zastosowanie znajdują ultradźwięki, jonoforeza, krio czy laseroterapia. W niektórych przypadkach skuteczna bywa ESWT, czyli terapia falą uderzeniową. Farmakoterapia opiera się na stosowaniu leków p/zapalnych stosowanych doustnie oraz miejscowo w formie różnego rodzaju iniekcji. W rzadkich przypadkach istnieje konieczność leczenia operacyjnego.