Łąkotka jest włóknistą strukturą umiejscowioną w stawie kolanowym, między kością udową a piszczelową. Staw kolanowy człowieka posiada dwie łąkotki, przyśrodkową i boczną, z których ta pierwsza, z racji swojej budowy anatomicznej i umiejscowienia, jest znacznie bardziej narażona na uszkodzenia. Pełnią one ważną rolę w stawie przenosząc obciążenia a także go stabilizując. Uszkodzenia łąkotki należą do dość częstych kontuzji i nie powinno się ich bagatelizować, pacjent u którego doszło do urazu powinien szybko skontaktować się z lekarzem.
Przyczyny
Najczęstszą przyczyną uszkodzenia łąkotki jest uraz. Uszkodzenia te częściej dotyczą ludzi młodych, uprawiających sport ale mogą także zdarzać się u osób starszych, u których dochodzi do niszczenia łąkotek z powodu procesów zwyrodnieniowych.
Objawy
Typowym objawem uszkodzenia łąkotki jest poprzedzony urazem ostry ból występujący najczęściej w przedziale przyśrodkowym. Ból ten nasila się podczas chodzenia czy próby klękania. Do innych objawów odczuwanych często wtórnie w późniejszym okresie po uszkodzeniu jest niestabilność stawu, „trzaski”, czy obrzęk będący efektem wysięku wewnątrzstawowego. Przemieszczenie łąkotki wskutek urazu może doprowadzić do wystąpienia „bloku” stawu kolanowego, objawiającego się wymuszoną pozycja stawu w lekkim zgięciu z bolesnym wyprostem.
Diagnostyka
Podobnie jak w przypadku uszkodzenia ACL prawidłowe rozpoznanie umożliwia ortopedzie szczegółowo zebrany wywiad, kompleksowo przeprowadzone badanie kliniczne w oparciu o testy łąkotkowe ( test Apleya, McMurraya czy Payra ) oraz diagnostyka obrazowa, której podstawą jest rezonans magnetyczny (MRI).
Typy uszkodzeń łąkotki
Leczenie
Obecne metody leczenia umożliwiają stosunkowo szybki powrót do pełnej funkcjonalności. O sposobie leczenia zawsze decyduje lekarz. W przypadku drobnych urazów lub niewielkich rozerwań łąkotki czasami wystarczy leczenie rehabilitacyjne. Gdy dochodzi jednak do poważnego urazu łąkotki, niezbędne staje się leczenie operacyjne. W zależności od rodzaju kontuzji istnieje wiele form leczenia. Do najczęściej wykonywanych operacji należą meniscektomia, czyli usunięcie uszkodzonego fragmentu łąkotki, zszycie łąkotki lub jej przeszczep. Meniscektomia częściowa w większości przypadków w krótkim okresie czasu pozwala na powrót do aktywnego trybu życia i uprawiania sportu. W przypadku całkowitej meniscektomii (całkowitego usunięcia łąkotki) powrót do aktywności sportowej może wiązać się jednak ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia wczesnych zmian zwyrodnieniowych. Uszkodzenia, które zlokalizowane są w pobliżu torebki stawowej, są zszywane. Nieodłącznym elementem kompleksowego leczenia uszkodzeń łąkotki oprócz zabiegu wewnątrzstawowego jest skoordynowane leczenie rehabilitacyjne.