Złamanie szyjki kości udowej jest złamaniem zaliczanym do wewnątrzstawowych złamań bliższego odcinka kości udowej i stanowi około 50% wszystkich złamań okolicy biodra. Złamania te częściej występują u kobiet i dotyczą przede wszystkim osób starszych po 70 roku życia.
Przyczyny
Przyczyną schorzenia jest tutaj najczęściej uraz. Biorąc pod uwagę energię urazu złamania te możemy podzielić na niskoenergetyczne, występujące najczęściej u osób starszych oraz wysokoenergetyczne u osób młodych, będące efektem urazów komunikacyjnych bądź upadków z wysokości. Osobną grupę stanowią tzw. złamania powolne przeciążeniowe (zmęczeniowe), występujące na skutek powtarzającego się działania sił obciążających oraz złamania patologiczne, towarzyszące nierzadko procesom nowotworowym.
Objawy
Głównym objawem jest ból występujący najczęściej w pachwinie i uniemożliwiający obciążanie chorej kończyny. Nierzadko jednak zdarzają się pacjenci z tzw. złamaniem zaklinowanym, którzy są w stanie obciążyć kończynę. Do innych objawów należy zaliczyć skrócenie kończyny z jej rotacją zewnętrzną. U pacjentów ze złamaniem zmęczeniowym dolegliwości mają najczęściej charakter przewlekły ze znacznym nasileniem objawów w momencie dokonania się złamania.
Diagnostyka
Do postawienia prawidłowego rozpoznania oprócz dokładnego badania klinicznego wystarczy zwykle zdjęcie rentgenowskie. W przypadkach wątpliwych diagnostykę możemy poszerzyć o tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny.
Leczenie
Niedokonane złamania zmęczeniowe można leczyć nieoperacyjnie stosując kilkutygodniowe odciążenie chorej kończyny. Leczenie zachowawcze urazowych złamań szyjki kości udowej nie ma natomiast praktycznie żadnego zastosowania i może dotyczyć jedynie pacjentów, u których interwencja operacyjna stwarzałaby realne zagrożenie dla życia ze względu na zły stan ogólny.
Leczeniem z wyboru takich złamań jest więc leczenie operacyjne. Sposób leczenia operacyjnego determinuje wiek pacjenta, stopień przemieszczenia odłamów a także obraz morfologiczny złamania.
Złamania nieprzemieszczone a także złamania przemieszczone u osób młodych z dobrą jakością tkanki kostnej leczy się poprzez zespolenie wewnętrzne. Złamania przemieszczone u osób starszych leczymy wykonując całkowitą lub połowiczą endoprotezoplastykę stawu biodrowego.